Tanzania – Selous Game Reserve

Het ongerepte reservaat, een World Heritage plaats, sinds 1982, bedekt een gebied van 55.000 vierkante km., 6 % van het totale landoppervlak van Tanzania. Het is groter dan Zwitserland en alleen in Serengeti N.P. is een grotere concentratie wild.

Er leven 32.000 olifanten in Selous G.R., de grootste kudde ter wereld en 70 % van alle olifanten in Tanzania. Het reservaat is moeilijk te beschrijven zonder superlatieven te gebruiken.

Het park is vernoemd naar de Engelse jager en schrijver Frederick Courteney Selous die gedood werd tijdens de Eerste Wereldoorlog in het Beho Beho gebied in het park. Het park is onderdeel van het 75.000 vierkante km. groot Selous ecosysteem

waar ook Mikumi N.P., de Kilombero Game Controlled reservaten en dun bevolkte gebieden richting Dar es Salaam en Kilwa. Het omringd een grote variatie in leefgebieden waaronder open grasland, acacia en miombo bos en een omvangrijk rivier en moeras bos. Het reservaat heeft een van de grootste en belangrijkste populaties buffels en jachthonden van Afrika. Er zijn ook populaties zwarte neushoorns in geïsoleerde gebieden. De moerassen vormen een belangrijk leefgebied voor moerasplanten, reptielen en migrerende en permanent verblijvende vogels. De toeristen sector van het Selous G.R. dat ten noorden van het Rufiji rivieren ligt, bevat alle vormen van vegetatie die er in het ecosysteem gevonden worden waaronder savanne met de mbugas, stukken kleverige zwarte katoengrond die verraderlijk glad is voor motorrijders tijdens het regenseizoen. Grote borassus palmen groeien langs de rivier, die afsterven als het waterpeil zakt. Ze laten een lugubere collectie bomen achter die er uit zien als grote sigaren. De rivier onderhoud een overvloed aan wild waaronder olifanten, nijlpaarden, krokodillen, gnoes, giraffen, zebra’s, diverse hertensoorten en niet te vergeten de talloze vogelsoorten.

De snelle toename van het stropen voor ivoor en de hoorn van de neushoorn leidde in 1980 tot een catastrofale afname van de olifanten en neushoorns in Tanzania. De regering benaderde de internationale gemeenschap voor hulp bij het in stand houden van het wild. Het Selous Conservation Programme (SCP) begon in 1988, als onderdeel van de Duitse en Tanzaniaanse bilaterale coöperatie overeenkomst. Het uitgangspunt is het beschermen van het bestaan en ecologische integriteit van het reservaat als beschermd gebied en het bemiddelen in conflicten tussen het reservaat en de lokale bevolking. De dorpen moeten onderling verstandig moet leren omgaan met het vlees dat uit de jacht is verkregen. Wilde dieren kunnen mensen en vee doden en de gewassen beschadigen in de buurt van het reservaat, verklaart Dr. Ludwig Siege, coördinator van de SCP, en ondanks de legale beperkingen op de jacht drijft de schaarsheid van vlees de lokale bevolking tot het jagen op wilde dier, “en dit leidt tot een conflict met de Wildlife autoriteiten”.

Maar om het programma succesvol te maken, voegt hij er aan toe, moet natuurbehoud “door” en “met” de mensen beoefend worden en niet tegen ze. Een voorbeeld van zo’n samenwerking is een research project om een niet dodelijke manier te ontwikkeling om olifanten af te schrikken om de gewassen te beschermen,Waarbij onder andere gebruik wordt gemaakt van lichtkogels.

Alleen “laag volume / hoge prijs” toerisme wordt aangemoedigd in de Selous Game Reserve, verklaart het SCP project kort, ter voorkoming van groot volume rugzaktoerisme. De Tanzaniaanse regering erkent dat haar Wildlife reservaten beschermt moeten worden. Wat inhoud, geringe bezoekersaantallen en ontwikkeling.

Plannen voor management en milieubescherming zijn uiteengezet door experts van de ODA, WWF en het Frankfurt Zoological Institute, om er een paar te noemen, voor alle parken en reservaten. Het handhaven van de relatief hoge entree prijzen van circa 20 US$ per dag is een waardevol mechanisme om de instroom van bezoekers te beperken, meldt het hoofd van het Tanzania Tourist Board, Hatim Karimiee, “en moet altijd in de gaten worden gehouden en eventueel worden verhoogd als de vraag toeneemt”. Het is niet onvoorstelbaar, voegt hij er aan toe, dat binnen vijf jaar een aantal kleinere parken bezoekerslimieten moeten invoeren.

Het park via de weg kan bereikt worden via Dar es Salaam, per charter vliegtuig of met de trein. De beste tijd om Selous te bezoeken is tijdens het koelere seizoen tussen eind Juni en eind Oktober. De Lodges en campings zijn gesloten tussen April en Juni tijdens het regenseizoen.

Het park te voet ontdekken is toegestaan (met een bewapende gids) en wandelsafari’s worden onder georganiseerd. Een boottocht op de Rufiji rivier ‘s morgens vroeg of tegen de avond is een “must”.